Een naam die we wellicht niet allemaal kennen. Anna Catharina werd in 2004 door Paus Johannes Paulus II zalig verklaard. Een zaligverklaring is de stap voordat iemand heilig verklaard kan worden. Zij was dus iemand die iets belangrijks gedaan heeft. Nu zou Anna dit waarschijnlijk tegengesproken hebben. Ze zou gezegd hebben dat ze de Heer diende, en niet meer.
Wie was Anna dan? Anna is geboren in Flamschen, Westfalen, op 8 september 1774. Ze is de dochter van een wever en keuterboer en 50 jaar oud geworden. Op 28-jarige leeftijd treedt Anna in in het augustijnenklooster Agnetenberg in Dülmen, zo’n 20 kilometer van Flamschen.
We bevinden ons in de Napoleontische tijd. Het klooster wordt in 1812 opgeheven door Jérôme Bonaparte, de jongere broer van Napoleon Bonaparte, die op dat moment koning over Westfalen is.
Anna vindt onderdak bij een weduwe. Vanaf 1813, op 39-jarige leeftijd, is ze bedlegerig. Het feit dat ze heel streng vast, helpt haar niet. Rond deze tijd krijgt ze ook stigmata, wonden op de plekken waar volgens de bijbel het lichaam van Jezus tijdens de kruisiging verwond was.
De kerkelijke autoriteiten stellen een onderzoek in, kunnen niets vinden en moeten dit gegeven als een authentiek wonder bestempelen. Al tijdens haar leven worden interventies aan haar toegeschreven voor gebeden die worden verhoord. De kerkelijke autoriteiten is dit alles rondom een vrouw een doorn in het oog.
Het onderzoek wordt nogmaals uitgevoerd en nu is er mogelijk een natuurlijke verklaring voor de stigmata. Anna heeft veel visoenen over het lijden van Jezus en het leven van Maria. Zo beschrijft ze het huis waar Maria gestorven zou zijn. Ze beschreef nauwkeurig het huis en de plek waar het gelegen had. In 1881 werd het huis, op basis van de beschrijvingen gevonden in de nabijheid van Efeze, bekend van de brieven aan de gelovigen van Efeze.
Paul Spoormans