Afgelopen september was de jaarlijkse vredesweek. In het kader van deze week schreef buitenlandcorrespondent Eva Rammeloo het onderstaande stuk waar Sipke Sikkes erg door geraakt werd.
Idealisme, optimisme, geloof en hoop zijn zusters uit hetzelfde hout gesneden en doen alle drie een appèl op ons om ons in te zetten voor vrede. Vaclav Havel zei ooit iets in de trant van: Hoop is niet de overtuiging dat iets goed zal aflopen, maar de zekerheid dat iets zin heeft, ongeacht hoe het afloopt.
Daarom moeten we blijven protesteren tegen de oorlog, blijven demonstreren, blijven bidden en vechten(!) voor vrede. Ook al erkennen we dat agressie gestopt moet worden, dat je overgeven aan een agressor die je van je vrijheid berooft eigenlijk geen optie is, dat we voorbereid moeten zijn om onze vrijheid te verdedigen. Maar tegelijkertijd moeten we ons geweten open houden voor een andere orde: wapens omgesmeed, leeuw en lam tezamen, mensen die zich niet meer laten oefenen voor de strijd. We moeten elkaar opzoeken om die droom levend te houden.
Eva Rammeloo