Wanneer ik dit schrijf hebben wij het Pinksterfeest pas gevierd. Een onder gewaardeerd kerkelijk hoogfeest, denk ik wel eens. Het is minder tastbaar dan het kerstfeest en minder indrukwekkend dan Pasen en de Goede Week. De laatste jaren ben ik er wel anders tegenaan gaan kijken, moet ik zeggen. Hoe dat komt? Dat weet je soms niet precies.
Misschien heeft het te maken met een veranderende kerk en een veranderende maatschappij. In mijn werk voor het bisdom heb ik veel te maken met landelijk overleg en daar klinkt meer en meer: "de geloofsgemeenschap heeft mensen nodig die bewust kiezen voor het volgen van de boodschap van het evangelie; die er echt werk van willen maken''. De tijd van "horen bij een kerk omdat je nu eenmaal bent geboren en opgegroeid in die kerkelijk zuil", die tijd is voorbij. Dat speelt heel sterk in de zuidelijke bisdommen, maar ook bij ons natuurlijk.
En dan volgt de vraag: maar hoe gaat dat dan gebeuren? Hoe kunnen mensen de weg vinden naar een bezield en actief geloofsleven? Dat is de hamvraag natuurlijk. En daar heeft niemand een pasklaar antwoord op.
Maar ik denk wel dat het Pinksterfeest ons hier een richting aangeeft. Het vertelt ons over een groep mensen die iedere hoop op een nieuwe toekomst hadden opgegeven. Die het gevoel hadden dat hun nieuwe beweging in de knop werd afgebroken. Jezus van Nazareth, waarop zij helemaal vertrouwden, was er niet meer... Hun gevoel zou voor ons herkenbaar kunnen zijn. Maar zie: het was niet afgelopen! Er kwam voor hen het vuur van de H. Geest: nieuwe bezieling, nieuwe hoop, nieuw vertrouwen.
Wat hopeloos leek, bleek een nieuwe start. Anders dan eerst gedacht, dat wel... Zij werden mensen van de goede Geest. De Geest die ons leert om beslissingen te nemen die het leven in goede banen leiden. Die ons leven een goed kompas geeft. Om ons niet te verliezen in de waan van de dag en in de waan die soms over deze overprikkelde maatschappij raast. Daar waar meningen over iets opeens feiten worden, en waar feiten door sommigen als "ook maar een mening" worden neergezet. U herkent het misschien....
Het is een gevaarlijke ontwikkeling omdat het ons als mensen tegenover elkaar zet. Dat kan nooit het werk van de H. Geest zijn. De H. Geest brengt vruchten voort die het goede in mensen bevorderen. Laat ons dus liever streven naar gemeenschappelijke idealen die opbouwen in plaats van ons over te geven aan polarisatie.
Pastor Agaath Erich