Sinds 1 januari 2018 heeft het parochiebestuur een nieuwe vicevoorzitter. Joep Coppes uit Assen is de opvolger van Ben Vinke, die in het voorjaar van 2017 helaas overleed.
Joep is in Barcelona geboren, zijn vader was uitgezonden naar Spanje en hij groeide grootste deel van jeugd op in Brabant in een katholiek gezin met zes kinderen. Na de middelbare school studeerde hij Mijnbouw en Petroleumkunde aan de TH Delft. Na studie en militaire dienst, trouwde hij in 1986 met Marie José en startte daarna voor Shell. Gedurende de 31 jaar binnen dit bedrijf woonden ze in Smilde, Calgary, Gabon, Schiedam en Assen. Zij mochten vier kinderen ontvangen, die nu van 22 tot 30 jaar zijn. 
Waarom heb je je beschikbaar gesteld voor deze functie?
“Na mijn vervroegd pensioen met Shell wilde ik graag meer tijd thuis doorbrengen. Dat was de afgelopen jaren met het drukke reisschema minder mogelijk. Ik wilde meer tijd besteden aan mijn hobby’s zoals houtbewerking, mozaïek, glas-in-lood en vrijwilligerswerk. Toen ik gevraagd werd voor de functie als vicevoorzitter hoefde ik niet lang na te denken: ik denk dat mijn bestuurlijke ervaring nuttig kan zijn en heb een grote affiniteit met de RK-kerk.
Kun je aangeven wat de rol van het geloof in jouw leven is?
“Geloof speelt een belangrijke rol in mijn leven en het leven van ons als echtpaar. Ik heb het gezin altijd gezien als een vorm van roeping. Geloof geeft een diepere zin aan het leven. Zeker vanuit de technische milieus waarin ik jaren verkeerd heb, is in mijn ogen geloof een belangrijke balans voor iedere mens. Ik geloof dat er dingen zijn waar mijn – beperkte – verstand niet en nooit bij zal kunnen en dat ik mag aanvaarden in geloof. Ikzelf ben niet het centrum van het leven en denk dat ons geloof ons sterkt om dat wat van ons gevraagd wordt te proberen uit te voeren, in overgave waar nodig.
Welke onderwerpen wil hij centraal stellen in zijn beleid?
“Ik hoop een bijdrage te kunnen leveren ten goede van de hele parochie en kerk in wijdere zin. Belangrijke onderwerpen zijn in mijn ogen: het vieren van de erediensten, contact met de volgende generaties die de toekomst zullen vormen, effectieve communicatie en het vertalen van ons geloof in praktische zaken in deze maatschappij. Ik denk wel dat focus belangrijk is: we kunnen niet alles, zijn afhankelijk van vele vrijwilligers en dus moeten we duidelijk maken wat we wel en niet gaan doen.
Hoe ziet hij de parochie in de toekomst?
“De vergrijzing zet door en dat zal aanpassingen vergen aan de manier waarop we kerk kunnen en willen zijn. Wat bepaalt de waarde in een kleinere gemeenschap, hoe gaan we om met de middelen die we hebben. Eerst nadenken over: wat maakt ons een RK-gemeenschap en dan zorgen dat de middelen die we daarvoor nodig hebben er komen.
Welke taak zie je weggelegd voor de vrijwilligers?
“Met een kleine gemeenschap met beperkte middelen is de taak van de vrijwilliger enorm belangrijk. Zowel om de gemeenschap zin te geven, want we doen het met elkaar, als ook om de gemeenschap mogelijk te maken.
In dit verband wik ik gezegd hebben dat een krimpende parochie zowel een feit is als een uitdaging. Dat wil zeggen dat we ons moeten blijven inzetten om groei van de gemeenschap mogelijk te maken, maar ook de realiteit onder ogen zien.”
Welke kansen ziet hij om de jeugd te betrekken bij de kerk?
“De jeugd is de toekomst en dus is het van belang om daar aandacht aan te geven. Maar het probleem van een gebrek aan aandacht van de jeugd voor ons geloof en de kerk is groter dan alleen in onze parochie. En we moeten niet vergeten dat dit niet alleen onze kerk is waar wij willen bepalen wat er moet gebeuren om de jeugd er weer bij te betrekken, maar ook God bepaalt wat er met Zijn Kerk gebeurd. Dus behalve onze wereldlijke activiteiten op dit gebied, is het belangrijk dat we ook blijven bidden voor de toekomst van de kerk en onze parochie."
Jullie hebben kinderen, die onder meer naar de Wereld Jongeren Dagen (WJD) zijn geweest. Hoe waren hun ervaringen en heeft dat geholpen in hun godsdienstige beleving?
“Zoals bij alle jongeren is een besef dat je er niet alleen voor staat en een eenling bent belangrijk. De WJD brengt honderdduizenden jongeren bijeen uit alle landen. Dus in plaats van drie jongeren op een zondagviering, wat we in Assen kennen, is het dus ook mogelijk om met honderdduizend een H. Mis bij te wonen in de openlucht. En dit zijn geen heilige boontjes, maar jongeren met dezelfde vragen en onzekerheden. En dat besef van onderlinge saamhorigheid is heel belangrijk. In Nederland zijn er ook groeperingen voor jongeren en die zullen belangrijk zijn voor het gezicht van onze toekomst als kerk.
Heeft hij een of meerdere wensen, die hopelijk in de toekomst in vervulling zullen gaan?
“Om de parochie beter te leren kennen, de locaties meer samen te laten werken om samen inhoud te geven aan onze nieuwe gevormde parochie.”
Ton Kuis