Parochianen vertellen...

Peter Kraakman zag het levenslicht in 1960 in Den Haag, als eerste kind van het gezin. Zijn vader was beroepsmilitair waardoor mijn eerste verhuizing al na veertien dagen was. "Als gevolg van het werk van mijn vader heb ik drie verschillende lagere scholen bezocht. Al van jongs af aan wilde ik onderwijzer worden, net als mijn grootvader. Dus was de Pedagogische Academie een voor de hand liggende keus. Toen ik afstudeerde was er echter geen baan in het onderwijs te vinden en rolde ik via vrijwilligerswerk in de verstandelijke gehandicaptenzorg."
Na vier jaar wilde Peter toch wat anders en in het onderwijs was het nog steeds armoe troef, wat betreft werkgelegenheid, dus ging hij weer aan de studie, en wel Personeel en Arbeid.

Thomashuis
"In 1986 leerde ik Nico kennen en na een jaar gingen we samenwonen in Zuidlaren, de woonplaats van Nico. In 1991 studeerde ik af en vond een baan als personeelsadviseur in Alkmaar. Na zeven jaar verkaste ik naar Houten en in 2001 kreeg Nico een baan in Groningen, dus verhuisden we weer terug naar het Noorden, waar ik bij Essent Netwerk ging werken. Begin 2010 hebben Nico en ik het Thomashuis in Roden opgezet en dat hebben we gerund tot augustus 2016."
Na de overdracht van het Thomashuis ging Peter weer op zoek naar een baan. Gezien zijn leeftijd loopt dat echter bepaald niet vlot, ondanks de verwachting dat hij in ieder geval nog twaalf jaar een actieve bijdrage moet leveren aan de samenleving.

Vrijwilliger
"Om wat om handen te hebben, heb ik me aangemeld als vrijwilliger bij Humanitas en ging ik aan de slag als taalcoach voor twee vluchtelingen/statushouders; één uit Syrië en één uit Iran. En vanaf dag één ben ik daar stik enthousiast over. Zo enthousiast, dat ik me ingeschreven heb voor de studie docent NT2 (Nederlands voor anderstaligen) en ik tevens aan de slag ben gegaan als klasse-assistent bij Vluchtelingenwerk Roden voor één dagdeel in de week. Daar ondersteun ik een leerkracht met een groep statushouders die naast de Nederlandse taal leren ook gealfabetiseerd moeten worden."

Wat hij ervaart bij al dit vrijwilligerswerk is hoe ontzettend dankbaar de statushouders zijn met de ondersteuning die ze krijgen. Dat blijkt ook uit de waardering die zij uiten dat wij als Nederlanders dit voor hun doen. "Maar ondanks de inzet van velen is er nog steeds een tekort aan mensen die vluchtelingen willen ondersteunen bij hun inburgering en hun weg te vinden in onze maatschappij. Zo zijn zowel Vluchtelingenwerk als Humanitas nog op zoek naar maatschappelijke- of startcoaches, taalcoaches en jobcoaches.
Ik kan als vrijwilliger veel voor de ander betekenen, maar ik ervaar dat ik er ook veel voor terugkrijg en ook leer dat alles wat wij als vanzelfsprekend beschouwen, helaas voor velen niet zo vanzelfsprekend is."

Thuis in Roden
"Na de overdracht van het Thomashuis zijn Nico en ik ook meer betrokken bij de katholieke geloofsgemeenschap in Roden. De reis naar Rome en Assisi in 2016 heeft er mede toe geleid dat wij ons thuis zijn gaan voelen in de parochie. Ondanks de verhuizing naar Groningen willen we graag tot deze parochie blijven behoren. Ondertussen doen we binnen de parochie vrijwilligerswerken. Zo zijn Nico en ik gastheer en ben ik lid van de werkgroep Caritas."

Tenslotte wil Peter nog wel even kwijt dat geïnteresseerden voor het ondersteunen van vluchtelingen/statushouders, op welke manier dan ook, contact op kunnen nemen met Vluchtelingen werk Roden (050-5757299/050-575790) of Humanitas Groningen (050-3126000) of met een vestiging in (de buurt van) de woonplaats.