Volgens gezaghebbende kerkelijke bronnen in het verleden werd de wereld geschapen op 22 oktober om negen uur ‘s ochtends in het jaar 4004 voor Christus. De mens en andere levensvormen zagen het licht, op 28 oktober. Het ontstaan van de aarde gaat dan grofweg zo’n zesduizend jaar terug in de tijd. Het christendom hanteerde lang dit scheppingsverhaal op grond van de bijbel.
Charles Darwin (1809-1882) kon door middel van zijn studie naar fossielen aantonen dat de wereld, de aarde en het leven vele malen ouder zijn. Natuurkundigen en kosmologen hebben later berekend dat de aarde ongeveer 4,6 jaar miljard oud is en het universum ongeveer 14 miljard jaar. De evolutie van leven ontstond circa 3,5 tot 4 miljard jaar terug.
Daarmee waren het christelijk scheppingsverhaal en het geloof in een “intelligent design” achter het leven in één klap achterhaald. Deze tegenstrijdige getallen en verschillende bronnen roepen anno 2020 bij mij de vraag op: wat is geloven eigenlijk?
Soms geloof ik alleen in wat ik zelf heb gezien of uit de wetenschap komt: meten is weten, eerst zien en dan geloven.
Soms geloof ik alleen wat ik graag wil geloven, alleen wat in mijn kraam te pas komt of in mijn straatje past.
Soms geloof ik alleen in wat ik logisch vind, een redenering die klopt als een bus, een systeem dat goed in elkaar zit.
Soms geloof ik dat alles wat ik weet met mijn verstand eigenlijk geen geloof is, maar kennis, zelfs geloofskennis.
Soms geloof ik dat ik meer mijn hart moet laten spreken, meer mijn intuïtie moet volgen, meer moet luisteren naar mijn ziel, de lichtende vonk in mijn diepste kern.
Soms geloof ik dat geloven vooral te maken heeft met de toekomst, dat niets mogelijk is als je er niet in gelooft. Slechts een beetje geloof, zo groot als een mosterdzaadje, is al voldoende zei J. te N.
Soms geloof ik dat alles wat bestaat, een mysterie is, een genade, ook mijn geloof in God.
Maart 2020, vlak vóór de Coronatijd, kreeg ik een hartstilstand en werd met succes gereanimeerd. Dat betekent ook een tweede kans om te geloven.
Soms geloof ik en zeg ik: CREDO (= ik geloof)
Willy van Olffen