Een priester op een motor, kan dat eigenlijk wel? Toen ik hoorde dat pastor Henyer Garcia de motor wil gaan proberen als vervoermiddel dacht ik aan mijn peetoom, Herman Mulder, broer van mijn moeder. Geboren in Sappemeer, na zijn priesterstudie tot priester gewijd en in diverse parochies als kapelaan gestaan.
Hij werd in 1936 pastoor in Dronrijp, een plattelandsparochie in Friesland. De uitgestrektheid van het gebied was voor hem de reden om de fiets te verruilen voor een motor. Als kleuter weet ik nog dat hij trots zijn motor in Wildervank, waar ik toen woonde, kwam laten zien.
Hij had er een verhaal bij. Een motor vereist wel dat je goed op het verkeer moet letten en met beide handen aan het stuur moet rijden. Voor een priester die de communie thuis wil brengen bij zieken en bejaarden was dat een probleem. De kerkelijke wetten in die tijd vereisten dat de priester, als hij de H. Hosties mee moest nemen in een pixus - het doosje waarin de H. Hosties zaten -, dat hij moest dragen met de hand op het hart.
Op de fiets zou dat nog wel gaan met één hand aan het stuur, maar er was een Bisschoppelijke dispensatie nodig om het mogelijk te maken dat hij toch op de motor met beide handen aan het stuur zijn ronde door de parochie kon doen met de zieken-communie. De wetten zijn ondertussen wel veranderd want dat dragen van de pixus op het hart is nog wel van toepassing maar die hand erop is niet meer verplicht.
Een paar jaar later kwam diezelfde oom bij ons op een verjaardag. Het was vrijdag en er zou lekker gegeten worden, liefst met vlees erbij. Met een priester in huis kon dat opgelost worden doordat hij dispensatie gaf van de verplichte onthouding van vlees eten op vrijdag. Wat een andere wereld om zo je macht te kunnen laten gelden. Wat hebben wij toch een prachtig geloof en wat zijn de tijden veranderd.
Ik wens onze nieuwe pastor Henyer Garcia een goede tijd toe in onze parochie. Veel succes met het behalen van het rijbewijs voor de motor. Het moet een feest zijn om in dit gebied met de vele, niet te drukke weggetjes, te genieten van het landschap en de prachtige natuur.
Herman Oosterman